woensdag 23 januari 2013

Conditioner

 
Bibian werd één-en-veertig in de laatste maand van haar leven. Ik wist niet wat ik haar moest geven; wat geef je aan je geliefde als die nog maar heel kort te gaan heeft. Je zou zeggen: iets immaterieels. Maar verjaardagen zijn traditioneel materiële feesten. Bibian had sowieso weinig wensen op dat gebied; ik vond het elk jaar weer een hele opgave iets leuks te verzinnen. Iets waar alleen zij wat aan zou hebben, en liefst iets waar ze niet op gerekend had.
Ze had moeite met het krijgen van kado’s, met verwend worden. Ze kon zich niet voorstellen dat iemand haar de moeite waard zou vinden om te verwennen en te verrassen. ‘Ik hoef echt niets hoor,’ zei ze dan van te voren, ‘ik heb alles al.’
Of: ‘je geeft niet teveel geld aan me uit hoor.’ Ze dekte ze zich al in voor de teleurstelling.
Als kind kreeg ze meestal een enveloppe met inhoud, waar ze alleen maar verdrietig van werd. Haar ouders gaven elkaar sloffen sigaretten. Ik kreeg een keer - ze waren net ingevlogen uit Bonaire - een leren armband van ze waar Martinair op stond. Moeilijk om dan je lachen in te houden.
Bibian was door haar ziekte en door de overdaad aan medicatie anders gaan ruiken. Ik ontkende het, maar ze rook het zelf ook. Zelfs haar haar rook nu anders. Ze vond het vreselijk, schaamde zich ervoor. Dus ben ik voor haar laatste verjaardag met vriendin E. naar de Bijenkorf gegaan om een groot pakket samen te stellen van bodylotions, shampoos, conditioners, crèmetjes, scrubs en andere smeersels.
Ze heeft er maar een heel klein beetje van kunnen gebruiken. Na haar dood heb ik van alles opgeruimd en ook het een en ander weggegooid, maar ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om al die fraaie potjes en flesjes zomaar weg te doen.
Lulu vind ik nog een beetje te klein voor Molton Brown Heavenly Gingerlily, Kiehl’s Olive Fruit Oil conditioner, Kneipp body lotion of Blue Dragon foaming shower gel sensation van Rituals.
Elke ochtend als ik onder de douche stond, zag ik die flesjes weer staan. Het maakte me verdrietig. Ze benadrukten zo enorm Bibians afwezigheid. Ik vroeg me af of ik ze iemand kado zou doen, maar kon niemand verzinnen. Wilde het eigenlijk ook niet.
En nu ben ik ze zelf maar gaan gebruiken. Ik had nog nooit van mijn leven gescrubt of mijn haar gecrèmespoeld, maar nu doe ik het allemaal tegelijk en ik vind het heerlijk. En als ik onder de douche uitkom zijn er nog weer andere smeerseltjes om mijn huid jeugdig en soepel te houden.
Ik blijf het in elk geval doen zolang de voorraad strekt, en daarna zie ik wel verder. Ik heb eigenlijk geen idee of andere mannen het ook doen. Ik zal er eens over beginnen in café de Pels of op het schoolplein.


8 opmerkingen:

  1. Geweldig klaas! gewoon doen! en zo weer even aan Bibian denken en haar herinnering levend houden! Ik weet zeker dat Bibian er ook om zou moeten lachen jou zo onder die douche zien genieten! Superlief kado ook voor Bibian. Jammer dat ze er maar zo kort van heeft kunnen genieten! Veel liefs voor jou en je lieve kids!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. wat een grappige oplossing. Ja het zou Bibian zeker bevallen.
    Veel speelplezier morgen.
    maria

    BeantwoordenVerwijderen
  3. MMMM, wat zul je lekker geuren! En ons geurzintuig is direct met ons herinneringscentrum verbonden, dus je roept meteen Bibian een beetje op. Kan helemaal geen kwaad!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. hallo klaas, lees al een poosje je stukjes hier. de eerste keer, ik kwam er via een link op daans blog, heb ik misschien wel een uur zitten lezen. ik vond het zo mooi hoe je schreef. of mooi hoe je schrijft, want dat vind ik nog steeds. het deed me denken aan mijn vader, die zo goed schrijven kon, en nu niet meer leeft. ook hoorde dat hij ziek was en niet heel lang daarna dood ging. 10 juli werd hij 60, 10 augustus was zijn laatste levende dag. wij waren erbij, alledrie zijn dochters en mijn moeder.
    vorige week kocht ik bibians boek, al las ik het meest al op haar blog. het is zo verdrietig. zo onwerkelijk ook dat iemand er ineens niet meer is. ik kan dat niet bevatten, dat ene moment dat iemand nog ademt, warm is, en een seconde later alles stopt, en het lichaam gelijk koud en hard is. dat je nooit meer kunt ruiken aan iemands haar, de huid niet meer kunt voelen. het is een zo ongrijpbaar iets, de dood. je hebt er niks aan misschien, al die anonieme reacties. je verdriet en het gemis worden er niet minder om. maar ik lees hier graag. warme groet

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hoi Klaas, mijn man doucht elke morgen met Blue Dragon van Rituals en oh wat ruikt ie dan lekker. Om op te vreten. Dus lekker doen, door haar smeersels te gebruiken hou je Bibian lekker dicht bij je! Zou ze daar vanaf haar wolk niet vreselijke lol om hebben? Ze zei toch al, het komt goed alleen zonder mij? Liefs, Annemarie

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Jahoor, hier ook een man die Blue Dragon gebruikt, en gezichtscremes opsmeert. Lekkere verwennerij, gewoon doen!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. http://www.mysc.nl/molton-brown/s/de/t/1202490407/pmi/16/pma/59?gclid=CK_D-KqfgbUCFe_MtAoddBoAmg

    dit heb je ook voor heren allemaal
    lekker zelf gebruiken
    zie link.................
    ik denk dat steeds meer heren
    uiterlijke verzorging belangrijk vinden
    in mijn tijd waren dat alleen de dames
    je bevind je nu op mijn terrein
    daar waar ik verstand van heb
    het werk wat ik gedaan heb vroeger
    en met heel veel plezier
    iedereen "mooi" maken
    sneu voor bibian dat ze er maar zo kort
    plezier van heeft gehad
    want je had diep in de buidel getast

    waar jij zo om moest lachen, om die leren armband van Martin air
    weet je dat die nog duur waren, die moest je kopen..................
    zou het zelf inderdaad nooit kopen ,lelijk
    laat staan dit cadeau doen aan iemand
    maar dit terzijde
    morgen veel plezier met optreden in de gasfabriek
    en blijven smeren............ chapeau
    groetjes patty



    BeantwoordenVerwijderen