In mijn blogs heb ik steeds geprobeerd eerlijk
te zijn over mijn gevoelens en wat er zoal speelde in ons gezin. Het is
natuurlijk wel een keuze daaruit, niet alle ramen staan open.
Toen mijn gevoelens voor S. een grotere rol in
mijn leven begonnen te spelen, vond ik het moeilijk mijn blog te continueren
zonder daarover te schrijven. Maar tegelijk voelde ik een zekere schroom: mag
dat wel, kan dat wel. Zo snel al een nieuwe liefde.
Toch heb ik van meet af aan geweten dat ik
verder wilde met mijn leven. En dat dit alleen zou kunnen door verandering.
Juist het omarmen van het nieuwe zou mij de mogelijkheid geven mijn vorige
leven te koesteren en te herdenken.
Het leek mij kunstmatig en onnatuurlijk om nu
ineens mijn intuïtie niet te volgen, en mijn gevoelens voor S. te ontkennen of
te onderdrukken.
Maar tegelijk schaamde ik me ervoor, en was ik
bang veroordeeld te worden door mijn omgeving, de mensen die ons al die tijd zo
ontzettend gesteund hadden.
Uiteindelijk besloot ik er toch maar over te
schrijven. Tot nog toe waren de reacties op mijn blog louter lovend en positief
geweest. Alles wat ik deed was geweldig, ik werd uitgeroepen tot
super-weduwnaar.
De reacties op mijn nieuwe liefde waren eerst
nog positief, maar dat veranderde toen ik beschreef hoe de kinderen er op
reageerden. Toen was de maat ineens vol. Het omslagpunt was bereikt.
Eerst was het nog mild:
‘Hé Klaas, waarom moeten we zo lang op je
nieuwe stukje wachten? Zeker in de week dat nederland zijn doden herdenkt had
ik wel iets van je verwacht. Of lag je op dat moment te knuffelen met je nieuwe
vriendin S.?’
Maar al snel werd het:
‘Jouw mama is de mooiste en de liefste van
de hele wereld. Dat is wat ze wil horen en nodig heeft. Zet je zelf op de
achtergrond. Jij bent haar vader laat haar niet met lege handen staan!!!!!
Spring over je zelf heen, neem je verantwoording. Het geluk van je kinderen
staat bovenaan en niet jouw verliefdheid. Ik schrijf uit ervaring.’
En:
‘Het is algemeen bekend dat mannen veel
sneller een andere partner hebben.
Ra, ra hoe zou dit komen? Ik wens jullie
verder allemaal het beste met Klaas en vooral zijn gezin en alle reacties maar
ik ben er nu gelukkig klaar mee.’
Een handvol (anonieme) lezeressen schreven mij
er genoeg van te hebben en mij niet langer te willen volgen. Ik was plotseling
super-weduwnaar af.
Hoewel ik mij ervan bewust was dat ik
onvermijdelijk op een dag van het voetstuk geschopt zou worden waar men mij
onterecht en ongevraagd op had geplaatst, en dat dit moment nu wel eens
aangebroken zou kunnen zijn, wilde ik toch blijven bloggen zoals ik dat steeds
had gedaan. Zo eerlijk mogelijk, binnen de door mij intuïtief gestelde
begrenzingen.
Ik heb nooit gereageerd op de reacties
onderaan mijn blog. Dat is een keuze: het zijn geen
discussiestukken. Maar ik lees ze natuurlijk wel.
Ik weet niet of er ooit een geschikt moment is
om aan een nieuwe liefde te beginnen. Of het voor mij en de kinderen veel zou
uitmaken als ik nog een paar jaar zou wachten. Ik denk dat het vooral
belangrijk is dat ik naar ze blijf luisteren en eerlijk tegen ze ben. Ook in
het uitspreken van mijn gevoelens voor S.
Het leven bestaat uit kansen, en die grijp je
of je grijpt ze niet. De uiteindelijke consequenties van je keuzes kun je toch
niet overzien.
Ik volg mijn hart; dat heb ik altijd gedaan.
Het heeft me een huwelijk gebracht waarvan ik niet had durven dromen. Ik heb
werkelijk niets om bitter over te zijn, en ook nog eens drie kinderen om ervan
te getuigen.
Zonder hoogmoedig te willen zijn, heb ik
tegelijk het gevoel dat mijn leven nog niet voltooid is, dat er nog het een en
ander in het verschiet ligt. Het leven moet gevierd worden, in al zijn drama,
pracht en schoonheid.
Maar er mag ook niet vergeten worden.
Je hebt groot gelijk Klaas, leef je leven zoals jij dat wil en laat iedereen lekker kletsen.
BeantwoordenVerwijderenJe doet het hartstikke goed! Veel geluk
Hallo KLaas,
BeantwoordenVerwijderenik lees al jaren jullie blog, eerst van Bibian en later volg ik jouw blog,
nooit heb ik gereageerd, tot vandaag, want wat je vandaag schrijft, is zo puur,
met zoveel gevoel, het spat ervan af.
Geweldig om zo te reageren op positieve en negatieve reactie`s.
Ga zo door, zeker met jullie leven en je nieuwe liefde.
Bibian vergeten gebeurt nooit.
Het één sluit het ander niet uit; rouwen en (opnieuw) liefhebben, kan prima naast elkaar bestaan. Dat de kinderen er soms emotioneel op reageren is juist goed; geeft ze kans hun solidariteit met Bibian te uiten en hun emoties te tonen. Jou en S. gun ik alle goeds, al geeft het leven altijd ongeplande dingen, soms goed, soms minder, maar jullie leven beiden nu en jullie gezinnen zullen het belangrijkste blijven voor jullie. Een consensus vinden is geen formule, maar een hobbelige weg, maar wel de moeite waard. Liefs!
BeantwoordenVerwijderenTrek je aub niets aan van de negatieve reacties. Leef je leven zoals jij denkt dat het het beste voor jou en de kinderen is. Mijn vriend is weduwnaar, zijn kinderen zijn al wat ouder maar gunnen hun vader het nieuwe geluk omdat zij wel weten dat hij zijn eerste vrouw niet gaat vergeten. Buitenstaanders die niet weten wat er speelt oordelen makkelijk. Het is fijn dat jij met je grote verdriet nu weer getroost gaat worden. Je hebt hiermee veel geluk gehad. Ik wens jullie het allerbeste.
BeantwoordenVerwijderenGoed verwoord, Klaas en waarschijnlijk heb je gelijk. Voor sommigen ben je van je voetstuk gevallen omdat ze waarschijnlijk vergeten waren dat je ook gewoon een mens bent. Trek je er niets van aan, het gaat toch maar om een heel klein percentage van je lezers en als ze zich storen aan wat je schrijft staat het ze vrij je stukjes niet meer te lezen. Ik hoop vooral dat je blijft schrijven, ik vind dat je dat hartstikke goed doet. Groetjes Chris
BeantwoordenVerwijderenIk vond het zo schokkend en afschuwlijk toen al die negatieve reacties kwamen. Ik werd er ontzettend boos van, heb er zelfs een nacht slecht van geslapen. Ik heb Bibians boek gelezen en jou Blog gevolgd vanaf het begin. Voor mij ben je een voorbeeld voor open en eerlijk leven. Ik ben van jullie gaan houden en dat doe ik nog.Dankjewel Klaas voor alle Blogjes....
BeantwoordenVerwijderenKlaas, al heel lang heb ik niet gereageerd maar wel alles gelezen, soms werd ik verdrietig van de reacties. Nu reageer ik omdat ik al sinds een aantal jaren ( na een ernstige ziekte ) altijd roep ; VIER HET LEVEN !!!!
BeantwoordenVerwijderenKlaas, vier het leven man, met je kinderen en je nieuwe liefde.
Alle goeds, liefs, Thea.
Negatieve reacties; ik ben onthutst! Ik lees je blog al enige tijd met zeer veel interesse (dat gebeurd mij niet vaak, je bent de enige die ik volg), de reacties daarentegen heb ik nooit gelezen, waardoor ik van enige negativiteit geen weet had.
BeantwoordenVerwijderenIk heb er zelfs geen seconde bij stilgestaan dat iemand hier negatief op zou kunnen reageren en vind 't dan ook onbegrijpelijk! Het is pijnlijk hoe kortzichtig sommige mensen zijn!!!! Ik wens je 'n mooie nieuwe liefde in harmonie met jullie kinderen(5!) en met Bibian in jullie harten!!!
Ik hoop dat dat je blijft schrijven, Klaas! Liefs Berbel.
Bij het aangaan van een nieuwe relatie zeggen sommige stellen: we doen het rustig aan. Dat heb ik nooit begrepen, je laat iemand toe in de je leven of niet, gereserveerd zijn voegt in mijn ogen niets toe. Maar over het algemeen zijn dat dan ook mensen die blijven hangen in "ik had het anders moeten doen".
BeantwoordenVerwijderenJij doet wat je voelt te moeten doen. Daarom het mooielied: Mensch durf te leven.
Ik neem mijn petje wederom(met een diepe buiging)voor je af Klaas, je hebt het prima verwoord.
BeantwoordenVerwijderenik neem ook mijn petje voor jouw af
Verwijderenje hebt het zelf al moeilijk genoeg "rose"
net als klaas chapeau voor allebei
en klaas zo zijn mensen nou eenmaal
daarom zei ik steeds :"laat elkaar in waarde"
gun jullie alle geluk van de wereld
met je nieuwe vriendin/liefde en kinderen
en geweldig knap om niet te reageren
bij het lezen sprong ik zelfs zowat uit mijn vel
bij zoveel brutaliteit
bibian vergeet je nooit dat is onmogelijk
maar je hebt recht op een nieuwe liefde
nogmaals veel geluk en een fijne zondag
groet patty
Eerste volgde ik Bibian, daarna jou. Nog nooit een reactie gegeven maar nu wil ik gewoon laten weten dat ik je openheid en eerlijkheid waardeer, volgens mij doe je het hartstikke goed... met ups en downs...
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat 'wij' niet mogen oordelen, de meeste van ons hebben nooit in jouw schoenen gestaan... Iedereen heeft een keuze om dit wel of niet te lezen...
Ik blijf je volgen!
Ga zo door!
Groet, Marjolein
De reactie die jij als 'nog mild' bestempelde, vond ik de meest schokkende. Waar haalt iemand het lef vandaan, en jij de rust om niet te reageren. Maar wel het meest verstandige wat je kan doen inderdaad.
BeantwoordenVerwijderen'Het leven moet gevierd'. Mee eens!
Een fijne zomer toegewenst!
Ach Klaas, ook nu beschrijf je het weer zo mooi! Het is jouw leven en jij mag hier (hopelijk) nog een poosje zijn, dus waarom zou je niet opnieuw het geluk mogen vinden. Houden van kan op zoveel manieren. Laat die azijnpissers in de jeweetwel zakken en leef je leven. Met je kinderen en je nieuwe liefde. Bibian zou toch niet willen dat je in een hoekje weg zat te teren van verdriet. Blijf alsjeblieft schrijven want ik geniet van je blog. Liefs, Annemarie
BeantwoordenVerwijderenGelukkig blijf jij je intuïtie volgen, en niet de pessimisten die soms nare dingen schrijven. "Je kinderen zijn het belangrijkste'. Tuurlijk! Maar begrijpen die mensen wel dat je kinderen ook heel goed aanvoelen hoe jij je voelt? Mijn ouders zijn altijd 'voor de kinderen' bij elkaar gebleven, want dat deed je nu eenmaal. Maar daar heb ik nou niet bepaald leuke herinneringen aan. Ik was veel blijer en gelukkiger geweest als kind als ik een papa en mama had gehad die gelukkig waren en keuzes durfden te maken, in plaats van het gevoel te hebben dat IK ervoor moest zorgen dat er eens iemand blij was in huis...
BeantwoordenVerwijderenNa een paar weken vakantie zonder internet(o.a.paniekspinnen uitgelezen),weer even je blogs gelezen(bedankt voor het delen van je doen en laten)Laat ieder het zijne er van denken,het gaat om het geluk van jou en je kinderen.Leef samen je eigen leven.Dat zal de ene keer wat gemakkelijker gaan dan de ander.Ik wens jullie heel veel liefde en geluk met elkaar.xxx Janke
BeantwoordenVerwijderenBen blij dat jij weer verder kunt met je leven. Heel voorzichtig weer een nieuwe liefde, iets warms.. waardoor de pijn en het verdriet om Bibian misschien iets minder centraal staan. Maar ... ik begrijp ook je kids. Zij missen hun moeder en hebben geen nieuwe moeder gevonden. Hun verdriet is niet veranderd, hun moeder was Bibian en die kunnen ze niet vervangen met een nieuwe mammie.
BeantwoordenVerwijderenwie zegt dat Klaas een nieuwe mammie voor zijn kinderen aan het zoeken is?
Verwijderenhet leven is een pijp kaneel! Elk zuigt eraan en krijgt z'n deel...
BeantwoordenVerwijderenliefs Maria
Juist het niet reageren vind ik zo ijzersterk van je!
BeantwoordenVerwijderenIk vind dat je geweldig schrijft. En sommige ramen gewoon op het nachtslot;)
Er zijn gewoon mensen die snel het vingertje heffen en denken ongevraagd advies te moeten geven.
Veel succes met schrijven, leven en liefhebben!
Joanne
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenIk ben ooit toevallig op deze blog gekomen en ik ben blijven lezen.
BeantwoordenVerwijderenJouw nieuwe liefde doet niets af aan de 'oude' liefde. Wat jij je kinderen leert is dat er altijd hoop is. Zelfs na de meeste ingrijpende en pijnlijkste gebeurtenissen is er hoop. Als je valt, het leven tegen zit, je door het diepste dal gaat, altijd komt er een nieuw hoofdstuk. Je kinderen leren dat geluk niet eindig is en dat is heel belangrijk, al vergeten velen dat.
Geniet van deze periode en beleef ze met volle teugen. Vergeet Bibian niet, hou haar levend met en door de kinderen en vier ondertussen het leven met alles wat daarbij hoort. Je kinderen zullen je later dankbaar zijn.
Groeten, A.
dag Klaas,
BeantwoordenVerwijderenblijf gewoon jezelf en vooral: blijf schrijven! Je kunt toch nooit iedereen te vriend houden en mensen die oordelen klaar hebben zijn zelf nog nooit in een dergelijke situatie geweest.
groetjes
beste klaas,
BeantwoordenVerwijderentegen mijn partner zeg ik wel eens;als ik er plotseling niet meer
ben.....zoek dan iemand waarmee je het leven kunt delen.iedere liefde
is anders,Bibian blijft altijd in je voortleven,gun jezelf een nieuwe
'andere'liefde!Rouwen en tegelijkertijd een nieuw begin;je kinderen
zullen je ooit begrijpen!groetjes T.
Beste Klaas,
BeantwoordenVerwijderenHet leven loopt zoals het loopt. Soms biedt het je een nieuwe kans op een moment dat je het (nog) niet verwacht had. Het is je van harte gegund.
Blijf vooral schrijven en ik gun jou en je gezin alle geluk van de wereld! Groet, Christel
BeantwoordenVerwijderenNee, geen superweduwnaar, maar gewoon een mens. Volg je hart! Ik wens jou en de kinderen alle geluk toe, ook samen met S!!
BeantwoordenVerwijderenLeef!!!
BeantwoordenVerwijderenzo herkenbaar! zucht.....
BeantwoordenVerwijderenGoed bezig Klaas. Ik wens jou en je kinderen veel geluk in jullie verdere leven.
BeantwoordenVerwijderenLeef het leven met vreugde verdriet en liefde en blijf alsjeblieft je blog schrijven.
BeantwoordenVerwijderenGroeten Elly
Lieve Klaas, Ik ben blij dat je nog even terugkomt op die schokkende berichten. Zo jammer, dat mensen vanuit hun eigen oude pijn reageren op de dingen die jij meemaakt en beleeft, maar ook dat kan gebeuren (helaas). Ik waardeer zelf je openheid enorm en de manier waarop jij in het leven staat vind ik ontzettend inspirerend. Ik vind het hartverwarmend zoals jij verslag uitbrengt van jullie leven. Dankjewel daarvoor!
BeantwoordenVerwijderenRespect voor je manier van schrijven en aanpakken!
BeantwoordenVerwijderenIk wilde dat ik zo kon en durfde te schrijven als jij!
Veel liefs
Niets van aantrekken! De meeste mensen tonen meer inlevingsvermogen als je verdriet hebt, omdat ze zichzelf daarin ook kunnen vinden. Opnieuw gelukkig zijn is voor sommigen juist weer moeilijk te verteren, omdat ze zich dat vermogen om opnieuw lief te hebben niet durven toestaan! Ik bewonder je om je eerlijkheid, en het leven gaat verder met al zijn kleurschakeringen! Ria
BeantwoordenVerwijderenLieve Klaas, ooit bedacht dat je juist met je blogs ook een voorbeeld en steun zou kunnen zijn, voor diegene die nooit reageren. Het zou afbreuk doen aan alles waar we met onze overledenen in het leven voor stonden als we het nu laten gaan. Dat ieder daar voor zich zijn eigen pad (moet)kiezen spreekt voor zich. Voor mij zijn jouw blogs een voorbeeld om niet op te geven in deze zo moeilijke strijd. Bedankt
BeantwoordenVerwijderenAlie
De een is na 5 jaar nog niet klaar voor een nieuwe relatie; de ander is er al veel sneller aan toe. Er bestaat toch zeker geen blauwdruk voor hoe en wanneer je moet rouwen??? en het is toch geen vervangen van? Kan de één niet naast de (overleden) ander bestaan? Laat ze maar lekker kletsen; kortzichtig ge$%# met als enig doel een ander te kwetsen. Ik hoop oprecht dat jullie een heerlijk, lang leven gegeven is met heel veel liefde. En ja, ook verdriet, dat hoort erbij en maakt de liefde misschien nog intenser.x
BeantwoordenVerwijderenBeste Klaas, via de blog van Bibian ben ik uiteindelijk bij jou terecht gekomen. Nog nooit heb ik gereageerd, maar bij deze wil ik toch laten weten dat ik een enorme bewondering heb, hoe je jouw gevoelens zo goed kunt verwoorden en hoe jij en de kinderen omgaan met dit enorme verlies. Ik ken jullie enkel van jullie blogjes, dus wie ben ik om te beweren dat ik weet wie je bent, maar ik kan alleen maar zeggen dat jullie mij het gevoel geven een heel erg warm gezin te zijn, die het leven met volle teugen leeft en dat zoals het komt. En dit met al zijn schoonheid en spijtig genoeg ook met al zijn ellende!
BeantwoordenVerwijderenIk vind het fijn dat wij hier in jouw blogjes af en toe eens kunnen komen 'meepiepen'. ( zijn we niet allemaal een beetje nieuwsgierig van aard?)
Mijn bewondering blijft voor jullie gezinnetje en ik doe mijn best om daar af en toe wat van op te pikken en in ons eigen leventje te projecteren.
En wat die paar kortzichtige mensen menen te moeten weten over wat jullie moeten doen en wat jullie zouden 'moeten' voelen, die zijn er altijd, dat zijn mensen zonder 'eigen leven' volgens mij.
Mijn oma zei altijd, we zitten er in en we moeten er door! En dat is volgens mijn gevoel, wat jullie doen! Doorgaan, zo goed en zo kwaad het ook soms gaat! We weten nog niet van ons zelf hoe we op sommige situaties reageren, hoe zouden we dan kunnen weten wat een ander sou moeten voelen?
Met een warm hart wens ik jullie het allerbeste toe!
Vele groeten vanuit het 'verre' Vlaamse land!
Katrien
Toen ik zwanger was van mijn tweede kind was ik bang dat ik niet net zoveel van hem/haar zou kunnen houden als van mijn eerste. Toen ze geboren was leerde ik dat er liefde in overvloed is. De liefde voor Bibian wordt toch niet minder doordat er een nieuwe liefde in je leven komt? Dat zullen je kinderen ook zien, en er blijft alle ruimte voor hun moeder. Met haar heb je zo'n intens afscheidsproces doorgemaakt waarbij je niets uit de weg ging - misschien is het wel daardoor dat je zo voor het leven kunt kiezen. Ik oordeelde zelf vroeger ook sneller, het heeft vaak met eigen angsten te maken. Wat ik in je bewonder is hoe autonoom je blijft en je eigen pad blijft gaan. Alle goeds gewenst met de hele kluit, en alle liefde die er is!
BeantwoordenVerwijderenGoed dat blijdschap, over een nieuwe liefde, ruimte krijgt naast de plek van rouw. Dat kan. Geniet ervan en leef!
BeantwoordenVerwijderenJe leeft in het nu... je leeft nu....
BeantwoordenVerwijderenEn nieuwe liefde... dat kan heel goed naast jouw rouw....
Mensen zullen altijd een oordeel hebben, nooit zal je het goed doen.
Blijf altijd bij jezelf... als het voor jou zelf goed voelt, dan is het goed.
Vier het leven, vier de liefde !
Iedereen moet gaan voor zijn geluk.
BeantwoordenVerwijderenSterkte !
Alish.
Lieve Klaas,
BeantwoordenVerwijderenOok ik volg jou (en deed dat ook bij Bibian) en ook ik heb nog nooit gereageerd, maar weet dat ik jou waanzinnig bewonder voor de manier waarop jij met en voor je kinderen in het leven staat. Haal alles er uit wat er in zit!
Lieve groet,
anita
wat een geluk, Klaas, weer een liefde! geniet ervan!
BeantwoordenVerwijderen'Life is all inclusive', 'all' dus - alles. Dat is het mooie ervan. De negatieve reacties horen dus bij dat 'all inclusive'. Dat kan steken, maar dat doet niets af aan al het mooie. Dit leven is van jou, wie maakt jou wat. Niemand toch. Warme groet, Maaike
BeantwoordenVerwijderenGoh...blijkt die Klaas toch een gewoon mens te zijn!
BeantwoordenVerwijderenWat een sarcastisch antwoord
VerwijderenMet ondertoon……………………….
Maaaaaaaaaaaaaaaaaaaaar dit zegt meer over jouw dan over klaas
Hai Klaas , natuurlijk staat het geluk van je kinderen boven aan je lijstje . En juist door lief te zijn voor jezelf en door te genieten , geef je je eigen geluk /blijheid door aan hun.
BeantwoordenVerwijderenJij hebt ook recht op liefde .
Dat betekent niet dat je Bibian bent vergeten
Geniet Klaas.
Het is je gegunt :)
Hee Klaas... het mag hoor! Je leeft, met Bib in je hart, gewoon verder. Jezelf voeden met de liefde die anderen voor je voelen en ontwikkelen, daar wordt je een sterker mens van en dat is een voorwaarde voor je ouderschap. Groei en bloei maar mooi verder! En geniet van leven, lucht, licht, LIEFDE. Waarom zou je dat niet verdienen? Rouwen en liefhebben gaan prima samen. En het laatste helpt je bij het eerste.
BeantwoordenVerwijderenLeef je leven zoals jij het wilt! Laat je door niemand breken. Echte liefde is sterker.
BeantwoordenVerwijderen